3 Ağustos 2014 Pazar

Sen insansan ben tarla patatesiyim sevgilim!

9 sene önce...
It's Never too late.  Yaz okulu tüm sıkıcılığıyla başlamıştı.Millet yazlık beldelerde götü göbeği yaymış,bronz tenli yaz aşklarına yelkenleri açmışken ben şıpır şıpır ter içinde kampüste deli danalar gibi dolanıyordum.Etrafta numune niyetine bile bir adet yakışıklı yoktu üstelik.Arkadaşım hani tüm inek öğrenciler tipsiz olur,her yakışıklı derslerde çuvallardı diye bir denklem vardı?Nerdee yaz okuluna kalanlar hem kel hem fodul misali tipsiz ve beyinsizlerdi.O sıralar karma bir yurtta kalıyordum.Gel zaman git zaman yemekhanede eğlenceli bir grupla tanıştım.Gruptaki bir çocukla muhabbeti epey ilerlettik,biz bu arkadaşa Neşeli diyelim.Neşeli yerinde duramayan hayat dolu bir tipti.Altına sıçmış görünümü veren bol pantolonlar giyer sabahtan akşama kadar iğrenç hip hop şarkıları dinlerdi ama en azından iki üç kelime konuşabiliyorduk.Bir gün neşeli ''Ekimoza ya bizim bölümde senin gibi Karşıyakalı bir arkadaş var,çok iyi çocuk tanıştırayım sizi,hem ona da senden bahsettim tanışmak istiyor'' dedi.Ben içimden aman ya bu Neşelinin arkadaşından bi cacık olmaz kesin o da böyle hip hopçı bi velettir diye düşünerekten pek sallamadım açıkçası.Aradan 2 gün geçti,ben yurtta gayet camış gibi yayılmış yatarken Neşeli aradı ''Ekimoza sana bahsettiğim arkadaşla yurdun yanındaki cafede oturuyoruz,hadi çık gel tanışın'' demez mi.Önce mırın kırın ettim ama sonra sırf ayıp olmasın diye üstümdeki dizi çıkmış eşofmanım ve makyajsız patatese benzeyen suratımla yurttan çıktım.Cafeye vardığımda içerisi tıklım tıklımdı,sağa sola şöyle bi bakındım hah işte Neşeli tam köşedeki masada oturuyordu,tam yanında da Polat Alemdar kılıklı bi herif tesbih sallıyordu.Allah belanı vermesin Neşeli bu muydu tanıştıracağın herif diye söylene söylene masaya gidiyordum ki Aman Allahım o ne?Yok yok bu insan olamaz,hayır yani o insansa ben neydim,biz neydik,neden geldik dünyaya,amacımız ne,durdurun dünyayı inecek var!!İşte tam orda Neşeli ve Çakma Polat Alemdar'ın karşısında oturuyordu,sırtı bana dönük bir şekilde.Neşeli'nin Ekimozaaa diye seslenmesinden saniyeler sonra dönüp yüzüme baktı ve öyle bir gülümsedi ki o an benim için dünya durmuştu.Allahımm o bembeyaz dişler,o gülüş,o ela gözler.Beynimde ''senin ağzını yerim ben bu zamana kadar nerelerdeydin sennn'' eşliğinde filler halay çekiyordu.
***
  Aradan onca sene geçmesine rağmen hala hafızamı zorluyorum,o an çocuğun elini sıkarken ne demiştim diye ama ııhh gelmiyor aklıma.Zaman durmuş gibiydi.Saatlerce sohbet ettik,zaman nasıl geçti anlamadım.Tek hatırladığım şey o zamanlar cafelerde böyle para atınca istediğin şarkıyı çalan makineler vardı,o gün orda üç kez üst üste Bendeniz'in ''izmirliyim ne haldeyim bir yar sevdim dertlerdeyim'' şarkısı çalmıştı.O bizim şarkımız olmuştu,yani çocuğun bundan haberi yoktu tabi ama ben hayal dünyamda onu düğün şarkımız yapmıştım bile çoktan.İstemeye istemeye yurda döndüm.Henüz ayrılalı yarım saat olmuştu yatağımda uzanıp tavanı seyredip hayaller kurarken telefonum çaldı.Baktım tanımadığım bi numara,açmakla açmamak arasında kaldım.Düşün çocuğun arayabileceği aklıma bile gelmiyor,bir yandan hayaller kuruyorum ama bir yanım da ''deli olma kızım Ekimoza bu çocuk hiç sana bakar mı'' diyor.Alo dememle yatakta hazır ola geçmem bir oldu.Arayan oydu.Dur biz bu bebeye de isim verelim.İsmi Holigan olsun,çünkü ilerleyen zamanlarda çocuğun tam bir futbol holiganı olduğunu öğrenecektim.Biz o gece çocukla abartısız 5 saat telefonda konuştuk.Saatler geçtikçe ben hazır ol pozisyonundan yatakta yayılıp popomu,göbeğimi kaşıyarak konuşacak kıvama geldim.Hayvan gibi esnemeye başlayınca düşünceli çocukmuş tekrar tekrar özür dileyerek telefonu kapattı.Ahh yavrum ne özürü sen iste ben ömür boyu uykusuzluğa razıyım diyemedim tabi.Ertesi gün öğlene kadar arayan soran olmadı saatler geçmek bilmiyor gözüm sürekli telefonda şaşı olmam an meselesi ama aramıyor zalimin oğlu.Kızım çocuk kesin dün sarhoştu o kafayla aradı seni,tabi sabah olup uyanınca ''allahımm ben ne yaptım'' diye pişmanlık ve utanç içinde kıvranıyordur diye düşünmeye başladım.Demek bu aşk buraya kadarmış.Allahım aşkımız bir kelebeğin ömrü kadar bile süremeden bitti diye kendimi yiyip bitiriyordum ki akşam saat 8 gibi telefonum çaldı.Atmaca gibi atıldım telefona ama bi yandan da ''hemen açma Ekimoza az naz yap en azından 5 kez çalsın'' diyor içimdeki yarım akıllı.Ulan sen değil miydin tüm gün telefona bakmaktan şaşı olan,neyin nazını yapıyorsun.En cool,en umursamaz ses tonumla 6. çalışında açtım telefonu...

4 yorum:

  1. 2014 yazsı 1017 de okunurda merak edilmez mi. Başlığı 9 yıl once değilde 12 yıl önce diye atarız okur biter :)
    12 yıl ne çok ya :/

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
 

... BÜTÜN KIZLAR TOPLANDIK ... Template by Ipietoon Cute Blog Design and Waterpark Gambang